Choroba autyzm a mowa

Blisko połowa chorych dzieci z chorobą autyzm nie posługuje się mową przy komunikowaniu się ze spotykanymi osobami. Sposób mówienia chorych dzieci, które opanowały zdolność mówienia różni się od mowy dzieci, które rozwijają się we właściwy sposób i od sposobu mówienia pacjentów z odmiennymi problemami mowy.

Pacjenci, co nie potrafią posługiwać się mową, w fazie prewerbalnej używają niezwyczajnych sposobów, żeby się porozumieć. Nie często posługują się gestami, nie używają ekspresji mimicznej, lub posługują się uśmiechem w celu wspomożenia komunikacji. Komunikują się przez instrumentalne dotykanie, ciągnięcie.

Dzieci z autyzmem, AUTYZM Problem autyzm które potrafią mówić w ogromnej liczbie przypadków mają echolalię, czyli powtarzają wyrazu albo zdania wypowiadane przez inne mężczyźni i kobiety. Inną cechą mowy dzieci z zaburzeniem autyzmu jest mówienie o sobie w osobie drugiej albo trzeciej. Mowa dzieci z zaburzeniem autyzmu ma w wielu sytuacjach niewłaściwe tempo, intonację, artykulację. Ich język jest bardzo dany, dosłowny, dzieci te nie rozumieją przenośni i metafor, nie umieją rozpoczynać i podtrzymywać konwersacji. Mowa jest bardzo schematyczna, nieelastyczna. Cechy te są widoczne u całej populacji dzieci, niemniej jednak mogą posiadać różnorodne natężenie. Zasób słów osób autystycznych jest częściej bardzo ograniczony i stereotypowy.

Nieprawidłowości rozwoju mowy mogą być widoczne już w pierwszych miesiącach życia. Przejawiają się przez niedobór gaworzenia, nie rozumienie mowy, brak umiejętności naśladowania dźwięków, słów. Częstokroć po wypowiedzeniu pierwszych słów następuje regresja. Podjęte funkcjonowania terapeutyczne mogą znacznie rozwinąć mowę wyżej funkcjonujących dzieci autystycznych. Bardzo dobre, udokumentowane naukowo wyniki, przynosi terapia behawioralna. Jednak istnieje bez przerwy grupa dzieci, jaka mimo podjętych wysiłków terapeutycznych robi niewielkie postępy w zakresie komunikowania się.