W zgodzie z używaną w naszym kraju Międzynarodową Klasyfikacja Zaburzeń Psychicznych i Chorób Zachowania ICD-10, zaburzenie autyzm wpisywany jest do zestawienia kompleksowych chorób rozwojowych. Warunkiem zdiagnozowania rozpoznania jest powstanie niewłaściwości dla relacji społecznych, porozumiewaniu się , a dodatkowo w rozwoju wartościowej albo symbolicznej zabawy jeszcze do 3 roku życia bobasa. Warto podkreślić, że zauważone u szkraba niewłaściwości rozwoju mają charakter jakościowy. Co to oznacza wyjaśnię na przykładzie. W chorobie autyzmu mówi się o tym, że chory nie buduje przykładowo. zrozumienia wzrokowego z innymi ludźmi, lub że jest to kontakt wybitnie krótki i ulotny. Opiekunowie chorego zdarza się, że mówią „spogląda na mnie w sposób jakby mnie nie zauważał, gdybym był niewidzialny”. Dziecko z zaburzeniem autystycznym nie stosuje kontaktu wzrokowego do regulowania prywatnych relacji z innymi. Jest to więc różnica jakościowa, a nie ilościowa (tak byłoby wtedy, gdyby dziecko po prostu odrobinę w bardzo niewielu przypadkach nawiązywało kontakt wzrokowy, ale de facto wykorzystywało go do regulowania interakcji społecznych).
Jako całościowe uszkodzenie rozwoju, autyzm ma wpływ na wszelkie tereny funkcjonowania bobasa. Powoduje niewłaściwości relacji społecznych i kontaktu, trudności z podporządkowaniem się zasadom społecznym wynikające z braku ich porozumienia. Większość dzieci autystycznych jest niemówiąca, nie komunikuje się gestem, ma trudności ze wskazywaniem, naśladowaniem, spełnianiem poleceń. Jeżeli dzieci mówią, to są to w ogromnej liczbie przypadków echolalie. Nie potrafią one generować dłuższych złożonych wypowiedzi, posiadają trudności z zapoczątkowaniem i kontynuacją konwersji konwersacyjnej. Charakteryzuje je brak lub ograniczenie zrozumienie pojęć abstrakcyjnych. Dosłownie właściwiedziałających autyści posiadają dylematy z pragmatyką języka. Oprócz tego zauważa się u nich zaburzenia zachowania – liczne stereotypie i rytuały, skupiające się na niefunkcjonalnych cechach przedmiotów, skrajne formy zaburzeń koncentracji. U pewnych ukazują się również zachowania agresywne i autoagresywne. Choroba autyzm Przesłanki (
AUTYZM OBJAWY )
Ze stuprocentową pewnością podany powyżej opis działania dziecka choroby autyzmu jest bardzo ogólny i niepełny. Każdy, kto spotkał się chociażby z kilkorgiem dzieci dotknietych chorobą autyzmu wie, jak bardzo różny obraz funkcjonowania mogą one prezentować. Nasilenie poszczególnych oznak może być skrajnie silne, lub nierzadko (niestety znacznie w zdecydowanej mniejszości przypadków) bardzo dyskretne i ledwo zauważalne. Przy tym im starsze dziecko tym więcej można zaobserwować w jego zachowaniu chorób wtórnych, będących konsekwencją choroby autyzmu. U wyselekcjonowanych dzieci chorych na autyzm pojawiają się także zaburzenia dodatkowe tj. upośledzenie umysłowe, mózgowe porażenie dziecięce, wady wzroku, słuchu i tym podobne.
Wszystko to powoduje, że wychowywanie młodziaka chorych na autyzm jest niewyobrażalnie skomplikowanym celem dla opiekunów. W większości wypadków czują się oni bezradni i pozostawieni samym sobie. To poczucie zagubienia i bezradności wynika też z faktu, że bardzo często rozwój ich młodziaka przebiegał przez pewien czas prawidłowo, a niepokojące przesłanki były bagatelizowane przez otoczenie. Sytuację opiekunów pogarsza także niespójność informacji, które otrzymują od lekarzy czy psychologów. Możliwość uzyskania szybkiej i specjalistycznej diagnozy, a klejno terapii, jest w naszym państwie bardzo ograniczona. Przedłużająca się niepewność i poczucie braku kompetencji, pogłębianie się chorób u dziecka powodują, że na problem autyzm zaczyna chorować cała rodzina – jej skutki dotykają wszystkich członków rodziny.
